سال کشف

فرمول تجربی استون در سال 1832 توسط دوما و لیبیگ کشف شد، در حالی که سفید کننده های مبتنی بر کلر در اوایل سال 1785 زمانی که برتوله استفاده از آن را برای سفید کردن پارچه ها به کار گرفت، شروع شد.

طبیعت

استون یک ترکیب آلی است که در خون و ادرار انسان یافت می شود در حالی که سفید کننده یک محصول شیمیایی غیر آلی است.

فرمول

استون، که به عنوان پروپانون نیز شناخته می‌شود، یک حلال آلی با کاربردهای گسترده در صنایع مختلف است. یکی از مهم‌ترین کاربردهای استون در صنعت آرایشی و بهداشتی است، جایی که به عنوان حلال در تولید لاک‌های ناخن، پاک‌کننده‌ها و محصولات آرایشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین در تولید کرم‌ها و لوسیون‌ها به عنوان حلال برای ترکیبات دیگر به کار می‌رود.

 

استون به دلیل خاصیت حل‌کنندگی بالای خود، در صنایع شیمیایی و پتروشیمی نیز کاربرد زیادی دارد. از آن به عنوان حلال در فرایندهای تولید پلاستیک، رنگ، چسب و رزین‌ها استفاده می‌شود.

 

در آزمایشگاه‌ها، استون به عنوان یک حلال عمومی در واکنش‌های شیمیایی و استخراج مواد مختلف کاربرد دارد. همچنین در صنعت داروسازی به عنوان حلال در فرمولاسیون داروها و همچنین در تولید مواد دارویی استفاده می‌شود.

 

علاوه بر این، استون به عنوان یک پاک‌کننده قوی در صنایع و کارگاه‌ها به کار می‌رود، به ویژه برای تمیز کردن سطوح و حذف چربی‌ها و آلودگی‌ها. به طور کلی، استون به عنوان یک حلال موثر و چندمنظوره در بسیاری از صنایع به کار می‌رود.

 

مصارف خانگی

خرید استون اغلب با پاک کردن لاک ناخن همراه است و به عنوان رقیق کننده با رنگ مخلوط می شود، در حالی که سفید کننده در نام های تجاری مختلف به طور کلی برای سفید کردن پارچه، از بین بردن لکه ها و روشن کردن رنگ سطوح مختلف است.

قابل اشتعال

استون به عنوان یک مایع قابل اشتعال تعریف می شود در حالی که سفید کننده به خودی خود قابل اشتعال نیست. با این حال، سفید کننده می تواند ترکیبات انفجاری را در صورت ترکیب با استیلن، آمونیاک یا مواد مشابه ایجاد کند.

طبقه بندی

سفید کننده دارای سه دسته است: مبتنی بر کلر، مبتنی بر پراکسید و مبتنی بر دی اکسید گوگرد. از سوی دیگر، استون دارای چنین طبقه بندی نیست زیرا عوامل فعال متفاوتی ندارد.

سم شناسی

در مقایسه با سفید کننده، استون در هنگام مصرف خطر کمتری دارد زیرا بدترین مورد گزارش شده سمیت سیستمیک بود و پتنت قادر به بهبودی کامل بود. همچنین می تواند باعث تحریک چشم یا پوست شود. در مقابل، بلع سفید کننده ها می تواند منجر به آسیب مری و معده و حتی بدتر شدن آن تا مرگ شود. همچنین، ریه های فرد ممکن است پس از استنشاق دود سفید کننده آسیب ببینند.

حلال

بر خلاف سفید کننده، استون یک حلال بسیار مفید برای مواد مصنوعی خاص مانند رنگ، لاک، رزین، چسب و سایر چسب ها است. استون همچنین به عنوان یک دناتورانت (ماده ای که می تواند ماهیت مواد دیگر را از نظر شیمیایی تغییر دهد) و کمک کننده (ماده غیرفعال که به عنوان واسطه برای سایر مواد فعال عمل می کند) در روش های دارویی استفاده می شود. همچنین استون امتزاج پذیر است به این معنی که می تواند به نسبت های مختلف با سایر مواد مخلوط شود.

توان مالی

در مقایسه با محصولات سفید کننده، استون به دلیل ظرفیت تولید بیشتر، عموما مقرون به صرفه تر است.

استفاده از لوازم آرایشی

استون عمدتا در لایه برداری شیمیایی برای رفع خشکی پوست استفاده می شود. همچنین برای از بین بردن چسب های پوستی از کلاه گیس و سبیل ایده آل است. از سوی دیگر، سفید کننده به طور کلی برای روشن کردن رنگ پوست و مو استفاده می شود.